به قلم: فاطمه منکویی
گیلان پیام/ گیلان، سرزمین رؤیاها و زیبایی‌ها، امروز در سکوت و بی‌صدایی، رنج می‌کشد. بحران زباله در روستاهای این استان، دیگر یک مسئله‌ی کوچک و قابل چشم‌پوشی نیست؛ بلکه به یک زخم عمیق بر پیکره‌ی طبیعت و زندگی مردم تبدیل شده است.
تصمیم به جمع‌آوری سطل‌های زباله از سطح روستاها، به هر دلیلی که اتخاذ شده باشد، نتیجه‌ای جز فاجعه به بار نیاورده است. امروز، هر گوشه از این دیار سرسبز، شاهد تلنبار شدن زباله‌هایی است که نه تنها چشم‌ها را آزار می‌دهند، بلکه سلامت و آسایش مردم را نیز به خطر انداخته‌اند.
مسافرانی که با شوق و ذوق به گیلان سفر می‌کنند، با دیدن این مناظر ناخوشایند، دل‌زده و سرخورده می‌شوند. اگرچه نمی‌توان منکر نقش برخی از گردشگران در افزایش آلودگی‌های زیست‌محیطی بود، اما رویارویی با این حجم از زباله، ناگزیر انگیزه‌ی رعایت اصول بهداشتی و حفظ محیط زیست را در آنان کاهش می‌دهد. گویی، زباله‌ها نه تنها طبیعت را آلوده کرده‌اند، بلکه روح گردشگری را نیز مسموم ساخته‌اند.
ما نباید فراموش کنیم که فاجعه‌ی لندفیل سراوان، هنوز در حافظه‌ی تاریخی گیلان باقی است. آیا قرار است این تجربه‌ی تلخ، بار دیگر در جای‌جای این استان تکرار شود؟ آیا باید شاهد تبدیل شدن هر روستای گیلان به یک سراوان دیگر باشیم؟
بحران زباله در گیلان، تنها یک مشکل زیست‌محیطی نیست؛ بلکه یک هشدار است. هشداری به مسئولان، به مردم و به تمام کسانی که دل در گرو این سرزمین دارند. اگر امروز برای حل این بحران چاره‌ای نیندیشیم، فردا بسیار دیر خواهد بود.
گیلان، امانتی است در دستان ما. بیایید این امانت را پاس بداریم و از نابودی آن جلوگیری کنیم./انتهای پیام